W sercu Tana Toraja

Do Rantepao dojechaliśmy parę minut po 6 rano. Chociaż w zasadzie to dolecieliśmy bo wg relacji Kamili trudno to było nazwać jazdą. Ja tam spałem jak zabity :)
Po raz kolejny przekonaliśmy się, że podróżowanie poza sezonem ma swoje słabe strony. Praktycznie wszędzie jesteśmy sami, w samolocie, w autobusie, w hostelu. Tym trudniej też podzielić z kimś koszty. I tak na pierwszy dzień pobytu wzięliśmy przewodnika. Ceny jakie sobie śpiewają przewodnicy i właściciele hosteli mają się nijak do tych z ostatniej edycji LP. Trudno, trzeba było przekroczyć trochę budżet dzienny :)

Ale opłaciło się. Oprócz normalnego objazdu najważniejszych lokalizacji na południe od Rantepao mieliśmy okazję uczestniczyć w ceremonii pogrzebowej. Uffff.... niezłe przeżycie. Około 200 gości, przygotowania trwały od 3 miesięcy a nieboszczka już od dwóch lat jest przechowywana w domu w oczekiwaniu na zebranie się całej rodziny. Sama ceremonia ma bardzo krwawy przebieg. Na naszych oczach ubito dwa dorodne bawoły a następnie je oskórowano i zaczęto rozbierać. Członkowie rodziny z różnych stron Indonezji (i Azji) składają ofiarę ze świń (tych już jednak nie zabijano przy całym zgromadzeniu). Cała ceremonia może trwać nawet kilkanaście dni i w zależności od zamożności rodziny można się spodziewać publicznego uboju nawet 24 bawołów. Co najważniejsze - to nie jest żadna atrakcja dla turystów - tak wygląda prawdziwe życie (i śmierć) w tym regionie.

Zdjęcia z tego dnia dopiero po powrocie - akurat byłem zbyt przypięty do aparatu i nie sięgnąłęm nawet po telefon.

Komentarze (0)